سبک مینی مالیسم در طراحی لباس

سبک مینی مالیسم در طراحی لباس

مینی مالیسم

مینی مالیسم که دارای پیوندی تنگاتنگ با مدرنیسم است، به زیبایی شناختی پالوده و تقلیل دهنده ای نسبت داده می شود که فاقد زمان بندی و تاریخ مصرف مشخص است. این سبک مضمون غالب مدهای قرون بیستم و بیست و یکم بوده است.  با پیروی از "سنت کوکو شنل،" کلر مک کاردل و جین میور" شماری از طراحان ، که با زیبایی شناختی تقلیل یافته ای کار می کردند ، طی دهه 1990 در عرصه مد به برتری دست یافتند .

سال ها ی دهه 1980 به عنوان دوره جسورانه سرشانه های بزرگ، برچسب طراحان مختلف و فقدان خوش سلیقگی به شکل کاریکاتور گونه ای ترسیم و مشخص می شود . گویی تغییر دهه کمابیش می طلبید که این گونه زیاده روی ها اصلاح شود ودرنتیجه زیبایی شناختی پیراسته تر و روشنفکرانه تری طی سال های دهه 1990 به نمایش درآمد که از "من را ببین" دهه های گذشته پرهیز داشت.

مینی مالیسم با پیروی از سنت مدرنیسم ،گونه ای از زیبایی شناختی پیراسته و کارآمد به شمارمی رفت . هر چند سخت گیری و روشنفکرانه گرایی ای که مینی مالیست ها از خود به نمایش گذاشتند، آنان را از طراحانی که صرفا خط مشی کلاسیک را در لباس هایشان دنبال می کردند ، متمایز می سازد .دوخت پیراسته و برازنده البسه مردانه زیبایی شناختی زنانه در آمیخته بود، رنگ ها خنثی یا ملایم بود تا از توجه به مدل (یا پوشنده لباس) نکاهد و تزئینات غیر ضروری کنار گذاشته شد.

سبک "ژیل ساندر " پیوند تنگاتنگی با مینی مالیسم دارد و طراحی های دهه 1990 او نمایانگر مهارت بالای مورد نیاز به منظور تولید لباس های زیبایی است که برای جلب توجه به هیچ گونه زر و زیور اضافی احتیاج ندارند .  "ساندر " پیش تر درآلمان کارش را آغاز کرده بود و نمایش نخست مجموعه 1993او در پاریس عرضه ای جهت گیرانه و جسورانه به شمار می رفت که از طرح های ساده طرفداری می کرد و مولفه های مربوط به معماری را به نمایش می گذاشت . "ساندر " با نشان تجاری خود در سال 2000 نتوانست انتظارها را آن طور که بایدوشاید برآورده سازد و ا زآن پس تنها کوشید جاذبه اصلی مینی مالیستی برندش را حفظ کند.هرچند از سال 2005 به بعد تحت مشاوره و راهنمایی های "راف سیمونز"، طراح بلژیکی، پوشاک "ژیل ساندر " با ردیگر اعتبار اولیه خود را باز یافته است.