خانواده های شاد (عشق ورزیدن چرخشی) را تمرین می کنند
خانواده های شاد (عشق ورزیدن چرخشی) را تمرین می کنند
اکثر والدین عاشق فرزندان خود هستند، ولی در خانواده های شاد، والدین همواره عشق خود را به اعضای خانواده به طور تک تک ابراز می کنند.
تربیت فرزندان امری دشوار است. تحت فشار بودن زندگی خانوادگی جزو مواردی ست که می تواند به دو نتیجه ختم شود.
نخست چرخش افولی ست. نوزاد جیغ میزند، کودک وسیله ای را می شکند و حادثه ای رخ می دهد. والدین مضطرب با انتقاد تند و یا تنبیه با مسئله برخورد می کنند، بنابراین کودک بلندتر جیغ میزند، و همه چیز بد و بدتر می شود.
حالت دوم چرخش صعودی ست. کودکان بامزه، ماجراجو و خوشحال هستند به آموختن و توجه کردن علاقه دارند. حضور مادر کافی ست تا کودکان احساس امنیت کنند. والدین به فرزندان خود با هر شخصیت و منشی می دهند که باعث می شود و فرزندان بیشتر از قبل خوشحال و پرانرژی باشند.
هر دوی این چرخش ها در خانواده ها مشاهده می شود، ولی در خانواده های خوشحال، چرخش های مثبت بر چرخش های منفی می چربد. به مرور زمان فرزندان خانواده های شاد بیشتر احساس امنیت و محبت می کنند و بیشتر قادرند چرخش های مثبت از خود نشان دهند.
والدین به محض آغاز زندگی و تولد اولین فرزند، نخستین اعمال و رفتارهای خود را نشان می دهند. با ایجاد و گسترش چرخش های مثبت و اصلاح چرخش های نامطلوب، والدین به تدریج خانواده ای شاد را خلق می کنند.
نتیجه نخستین رفتارهای عاشقانه والدین بسیار وسیع و اثربخش می باشد. در واقع برای این مقدار تلاش نسبتا اندک، منفعتی بسیار بزرگ برای فرزندان و کل خانواده محسوب می شود.
