معیار تشخیص قرارداد کار
معیار تشخیص قرارداد کار
استفاده از خدمات دیگری ممکن است در قالب قرارداد کار یا پیمانکاری باشد مهمترین تفاوت این دو قالب در تبعیت کارگر و استقلال پیمانکار از کارفرما است به عبارت دیگر کارگر اصولا متعحد است در زمان معینی ورود و خروج کند، در محل کارفرما یا محلی که او تعیین می کند کار نماید، در اجرای کار از دستورات کارفرما تبعیت کرده و آیین نامه ها و دستورالعمل های کارگاه را رعایت کند و معمولا ایزار کار و مصالح را کارفرما در اختیار کارگر قرار می دهد نکات اخیر اگرچه به تنهایی ملاک های قاطعی نمی باشند ولی قرینه هایی هستند که به کمک آن ها می توان کارگر را از پیمانکار تمیز داد در قراردادهای پیمانکاری، معمولا آنچه مهم است خروجی و محصول نهایی است و پیمانکار در اجرای پیمان استقلال نسبی دارد به عنوان مثال اگر خانمی در محل کارفرما حاضر شده و در ساعات معینی با استفاده از مواد و ابزار کارفرما (نظیر چرخ خیاطی و پارچه) مبادرت به دوخت لباس نماید و در ازای ساعات حضور خود مزد دریافت کند، چنین شخصی قطعا کارگر محسوب می شود اما اگر همین خانم در خانه با استفاده از ابزار و مواد اولیه خویش، لباس های سفارشی کارفرما را بدوزد و بر اساس هر لباس دوخته شده مطابق سفارش، مبلغ معینی دریافت کند، چنین شخصی اصولا کارگر محسوب نشده و از شمول قانون کار خارج است.
