قوانین برای کت و شلوارهای سنتی مردانه
قوانین برای کت و شلوارهای سنتی مردانه
پارچه: نباید از پارچه ی صد در صد پشم یا نخ، ابریشم، الیاف مصنوعی و ترکیبی استفاده کرد. الگوهای سنتی از جمله طرح جناغی، پنجره ای و توئیدی باید روی پشم خاکستری یا قهوه ای پیاده شوند. الگوی راه راه ساده و راه راه گچی باید روی پشم خاکستری، سرمه ای یا سیاه اجرا شود. کت شلوارهای نخی باید در رنگ های روشن مثل خرمایی روشن یا سفید کار شوند. کت شلوارهای کریشه (پارچه ی راه راه نخی) ممکن است که به رنگ های خاکستری/سفید، سرمه ای/سفید یا قرمز/سفید باشند.
کت: باید در عین آزاد و راحت بودن متناسب بدن باشد و در هنگام بستن دکمه بدون چین جلوه کند. شانه ها نباید بیرون بزنند یا خیلی لاغر به نظر برسند. سینه و برگردان یقه باید صاف باشد. یقه ی پشت گردن در حالی که نصف یقه ی پیرهن زیرش پیداست، صاف قرار می گیرد. آستین های کت با نیم وجب سردست، حدود 1 وجب پایین تر از کمر قرار می گیرند. کت های دو طرف دکمه دارد (6 دکمه) افرادی که سینه های پهن دارند را بهتر نشان می دهند. کت های دو دکمه ی یقه باز برای افراد لاغرتر مناسب است. دکمه های کمتر، یک نیم تنه ی کوتاه را پهن تر و بزرگتر نشان می دهند، با این حال، فقط کت سفید رسمی است که می تواند تنها یک دکمه داشته باشد. یک یا دو چاک قابل قبول است، کت های بدون چاک ارزان تر به نظر می رسند.
شلوارها: نباید خیلی آزاد یا خیلی تنگ و چسبان باشد که جیب های جلویش به بیرون زبانه بکشد. تنها هنگامی که با پشم کار می کنید از پیلی در طرفین استفاده کنید. چین باید در جلوی شلوار قرار گیرد. در پاچه ی شلوار می توان لبه ی برگردان اعمال کرد یا نکرد. پاچه ی شلوار باید با پاشنه ی کفش مماس باشد و از جلو، قسمت بالایی کفش را بپوشاند.
